Na een diagnose moeten mensen binnen vier weken een intakegesprek voor een ggz-behandeling kunnen krijgen. Bij geen enkele groep patiënten wordt die norm gehaald. Zo moeten mensen met obsessief-compulsieve gedragingen bijna twintig weken wachten op een eerste gesprek. Bij angst- en persoonlijkheidsstoornissen en bij trauma’s is dat meer dan tien weken.
Na de intake moeten patiënten binnen tien weken kunnen beginnen aan hun behandeling, maar ook die termijn wordt vaker overschreden of nog maar net gehaald. Steeds minder vaak blijft de sector binnen de norm.
Afspraken maken
De NZa wil dat zorginstellingen en verzekeraars “afspraken maken om de toegang tot de ggz te verbeteren”. Zo pleit de autoriteit voor meer ‘verkennende gesprekken’. Daarin bekijken huisartsen, ggz en andere deskundigen hoe iemand het beste kan worden geholpen. Als iemand bijvoorbeeld door schulden veel stress heeft, kan schuldhulpverlening een betere oplossing zijn dan een psycholoog.
De wachtlijsten voor gehandicaptenzorg en ouderenzorg worden wel korter. (ANP)
Wachtlijsten blijven onverminderd hoog, exploitatiekosten stijgen en de personeelskosten stijgen ook elk jaar.
Om dan als NZa voor 2026 met nieuwe tarieven te komen, die gelden voor het merendeel van de GGZ aanbieders, die zonder de inflatiecorrectie 1% lager zijn dan 2025 is niet met elkaar te rijmen. Dit is gewoon een verkapte bezuiniging van 25 tot 50 miljoen euro.