Zorgkantoren tekenen hoger beroep aan inzake inkoopbeleid Wlz

Op 1 oktober veegde de rechter het inkoopbeleid langdurige zorg van tafel in de rechtbank van Den Haag. Zorgkantoren mogen werken met een basistarief met een opslag, maar zij onderbouwen onvoldoende waarom hun tarieven reëel zijn, oordeelde de rechter.

Onderbouwing ‘onuitvoerbaar’

De zorgkantoren verwierpen eerder de kritiek van de branches op het inkoopkader Wlz 2021-2023, en meenden een solide instrument te hebben neergezet dat verschillende vraagstukken tackelt. Wel kunnen zij zich vinden in het belang van reële en goed onderbouwde tariefpercentages, maar vinden de wijze waarop zij de percentages van de rechter moeten onderbouwen ‘niet uitvoerbaar‘.

Ze vragen de rechter daarom om verduidelijking van het vonnis over het inkoopbeleid langdurige zorg, waarbij zij behoefte hebben aan een “helder wettelijk kader waarmee zij kunnen werken aan de maatschappelijke opgave om de langdurige zorg ook in de toekomst betaalbaar, beschikbaar en van goede kwaliteit te houden.”

Eisen tariefpercentages

De tariefpercentages voor de inkoop van langdurige zorg moeten gebaseerd zijn op degelijk onderzoek, waarin verschillende factoren worden meegewogen. Dit gaat o.a. over organisatie-specifieke aspecten, goed gemotiveerde regionale kostenverschillen, veronderstelde doelmatigheidswinst en haalbaarheid qua tarifering per deelsector. Ook moeten zorgkantoren rekening moeten houden met de kostprijs bij een redelijk efficiënt functionerende zorgaanbieder.

Aan deze gestelde eisen kan niet worden voldaan, menen de zorgkantoren. Door in hoger beroep te gaan hopen ze tot een werkwijze te komen die naar hun idee wel uitvoerbaar is. Ook hopen ze dat de rechter duidelijkheid verschaft over de gestelde eisen aan de manier waarop zorgkantoren hun taak dienen uit te voeren.

Eerdere reactie

Na het vonnis liet Zorgverzekeraars Nederland (ZN) weten het te betreuren dat zorgkantoren en zorgaanbieders elkaar in de rechtbank moesten treffen. “De zorgkantoren willen graag leren van dit proces om in de toekomst verder te kunnen samenwerken aan een goede, toegankelijke en betaalbare langdurige zorg”. Afgaande op deze toelichting, leek een hoger beroep niet waarschijnlijk.

Hoger beroep noodzakelijk

Toch is een hoger beroep nodig, aldus Caro Verlaan van ZN. Ze spreekt namens de zorgkantoren van de betrokken verzekeraars. “Het vonnis is heel duidelijk en voor een groot deel onderschrijven we het ook. Maar binnen de huidige kaders van de rechter kunnen we onze wettelijk opdracht niet uitvoeren. We hebben een uitvoerbare werkwijze nodig om tariefpercentages vast te stellen. Vanaf het begin hebben we aangegeven dat we de overgang naar een toekomstbestendige langdurige zorg samen moeten en willen maken. Maar dan moeten de juridische kaders dat wel mogelijk maken.”

In dialoog

Na de uitspraak op 1 oktober heeft ZN al met verschillende branches gesproken, waaronder uitgebreid met ActiZ, vertelt Verlaan. “We zijn al jarenlang met zorgaanbieders in dialoog, daar doet deze rechtszaak niets aan af. Met ActiZ hebben we onlangs nog gesproken over de erkenning van de enorme opgave waar we voor staan met name in de vvt. En dat we elkaar daar hard bij nodig hebben. Dat we het samen gaan doen, staat dus buiten kijf. Maar dat wij duidelijkheid willen over de concrete uitvoering is een andere zaak. Voor alle duidelijkheid: we spannen het hoger beroep ook niet tegen de branches aan.”

ActiZ: ‘De uitspraak is helder’

Waarop branchevereniging ouderenzorg ActiZ in een schriftelijke reactie het volgende laat weten: “ActiZ heeft kennis genomen van het hoger beroep dat is aangevraagd. Ook ouderenzorgorganisaties hebben behoefte aan duidelijkheid over reële, kostendekkende tarieven. Voor ActiZ was de uitspraak van de rechter helder. De groei van het aantal cliënten in de Wlz en de beperking van het aantal mensen op de arbeidsmarkt maakt toekomstbestendige financiering met passende tarieven noodzakelijk.”