Dat staat in brief van minister Helder waarin ze haar voornemens kenbaar maakt aan de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) zodat die de besparingen kan verwerken. De brief was online beschikbaar, maar inmiddels niet meer.
Sturingsinstrument
Zonder de verplichting van meerjarige contracten krijgen zorgkantoren ruimte om nieuwe zorgaanbieders, of zorgaanbieders die minder goede kwaliteit van zorg leveren vooralsnog geen meerjarig contract aan te bieden. Het wel of niet aanbieden van een meerjarig contract met financiële afspraken kan op die manier door de zorgkantoren als een sturingsinstrument worden ingezet, zo stelt Helder.
Voorwaarden koppelen
Zorgkantoren kunnen ook voorwaarden koppelen aan het wel of niet in aanmerking komen van meerjarige financiële afspraken. Helder noemt als voorbeeld dat zorgaanbieders in aanmerking komen voor meerjarige afspraken als ze bijdragen aan de langetermijnvisie voor het zorglandschap in de regio.
Minder meer
Als zorgaanbieders niet in aanmerking komen voor meerjarige contracten is er wel een ‘meerjarig financieel Wlz-kader’ voor de langdurige zorg. Hierbij is een ‘doelmatigheidsombuiging’, oftewel een ‘minder meer-situatie’, opgenomen, zoals die ook bij het Kwaliteitskader wordt toegepast. Bij de meerjarige contracten gaat het om een bedrag van 640 miljoen euro tot en met 2027. Bij het Kwaliteitskader om een miljard euro tot en met 2027.
Afremmen zorgkosten
Volgens Helder dragen de ombuigingen bij aan het afremmen van de zorgkosten. “De zorg wordt doelmatiger georganiseerd waardoor de kosten per cliënt zullen dalen.” Als het beleid niet gewijzigd zou worden, stelt Helder, zouden de uitgaven tot en met 2027 met 5 miljard euro extra stijgen.
“Doelmatiger organiseren doet zorgkosten per patiënt in langerdurende Zorg, dalen!” Nu nam ik aan dat vooral “passende individuele professionele zorg” het IZA schraagt en het “doel” moet zijn. Nu blijkt “het bijdragen aan de lange termijnvisie van het regionale zorglandschap” criterium te worden voor langere financiering. Een bestuurlijk doel en geen individu gericht doel. De wet Langdurende zorg wordt hiermee bestuurlijk instrument, bij gebrek aan andere invloed van de Rijksoverheid. Het regionaal Zorgkantoor wordt bestuurlijk “baas” van de langdurende Zorgverlening. Tijd om CAO’s te vervangen door arbeidsvoorwaarden van ambtenaren ?
Het simpele geloof in de organisatie-adviesbureaulade oplossingen als decentralisatie, gepaard aan bezuinigingen vanuit ‘micro-zorglandschapsvisies’ onder het moment van passende zorg in ons kleine landje is ongekend en funest voor de organisatie in inhoud van de zorg an sich, de dienstverlening en plezier in het werk.