Inhoudelijk blonken de presentaties tijdens de debatten uit in een fenomeen dat gekenschetst kan worden als: bubbeldenken. Bubbeldenken zou ik willen definiëren als het bij herhaling blijven denken in een vast kader van (ideologische) argumenten, zonder open te staan voor informatie van buiten. Ik loop de veel terugkerende onderwerpen in de zorgdebatten met U door.
Preventie
Preventie. Er moet meer aandacht (geld) komen voor preventie, dat scheelt in de zorg kosten. Ja dat is zo, maar pas over tientallen jaren. Een RIVM-analyse stelde vast dat onder andere een accijnsverhoging op alcohol, op ongezonde voeding, een reclame verbod op alcohol, een subsidie op groente en fruit en een suikertaks tot de meest effectieve maatregelen horen. Deze maatregelen vallen buiten het terrein van de zorg en vereisen politiek-bestuurlijke maatregelen.
Arbeidstijd
Arbeidsmarkt. Onhoudbaar, er is geen personeel wordt gezegd. Waarom is dit in Nederland zo en niet in Denemarken met een vergelijkbaar bevolkings-profiel als Nederland? Dat komt omdat in Nederland om belastingtechnische redenen een opvallend groot aantal mensen in deeltijd werkt. Daarnaast wordt qua arbeidstijd 35 tot 40% verloren aan bureaucratie.
Passende Zorg. Er zou veel onzin-zorg zijn. Waarom behoort de Nederlandse curatieve zorg dan tot de zuinigste van Europa? Volgens het onderzoek van Gupta: “Er wordt in Denemarken ook meer zorg verleend dan in Nederland: bijvoorbeeld 75% meer seh-bezoeken, 49% meer verpleegdagen en 60% meer uitgevoerde MRI-scans. En dat terwijl de Deense populatie zeer vergelijkbaar is met de Nederlandse, qua leeftijdsopbouw en gezondheid”
Vergrijzing
Onhoudbare impact van vergrijzing. Waarom zou dat in Nederland een probleem zijn? Voor wat betreft het aandeel in de curatieve zorg niet, die is immers al relatief goedkoop. Wél wat betreft het aandeel in de langdurige zorg. Die is door de chaotische organisatie en het toestaan van winst in Europees perspectief extreem duur. Onbesproken bleef dat de organisatiekosten van ons zorgsysteem tot de hoogste van Europa behoren.
Hoewel ieder zijn ideeën heeft over de uitslag van de gehouden verkiezingen, komt de zorg er bij de komende coalitiebesprekingen mogelijk wat beter uit dan bij de vorige coalitie. Al hoewel het de vraag is hoe het één en ander gefinancierd kan worden. Eerder heb ik aangegeven welke werkelijk besparende maatregelen ik miste bij de vorige coalitie. Of die nu wel aan bod komen is maar de vraag.
Statements
Bubbel-denken komt niet alleen voor in de politiek. Je ziet het ook in de vele praatprogramma’s over de zorg. Steeds weer dezelfde statements en dezelfde “deskundigen”. Maar goed, politiek bestuurlijk Den Haag, doe je huiswerk bij de komende formatie gesprekken en informeer u wat breder zonder te blijven rondhangen in de eigen ideologische bubbel.
Robert W. Kreis
Chirurg N.P.
Em. hoogleraar Brandwondenzorg VUmc
Helaas is bubbel-denken een verdienmodel voor volksstammen , invloedrijke, zorgleken.
Veel van de zorgleken staan helaas te weinig open voor een dialoog.
De reden daarvoor laat zich raden.
Iedereen wilt blijkbaar een graantje meepikken uit de zorgruif; kritiek is onwenselijk.
Volledig eens dus met deze analyse;
*Het is niet verboden om zorgverleners te betrekken bij plannen over de zorg; sterker nog:
* Omdat zorgverleners doorgaans goed geinformeerd zijn over de maatschappelijke kosten van de zorg, en omdat zorgverleners doorgaans intrinsiek gemotiveerd zijn:
Zorgverleners in the lead dus !
En kijk wat voor moois daaruit gaat ontstaan.