DSW topman: ‘Er zijn juist extra woonzorgplekken nodig’

Het argument van Helder is dat er onvoldoende personeel is voor 25.000 extra verpleeghuisplekken. De stijgende zorgvraag zou volgens haar kunnen worden opgevangen door de norm voor het minimumaantal verzorgenden per verpleeghuisbewoner te verlagen en door (dementerende) ouderen zoveel mogelijk thuis te laten wonen.

Werkdruk

De Groot voorspelt dat de werkdruk voor zorgpersoneel alleen maar zal toenemen door de kleinere bezetting met alle bijkomende zorgtaken. Deze “verschraling van de zorg” zal het werk minder aantrekkelijk maken. Bovendien kan thuis blijven wonen de eenzaamheid vergroten. De grote reisafstand tussen zorgbehoevende ouderen bemoeilijkt een efficiënte inzet van zorgpersoneel. Ten slotte denkt De Groot dat iemand die nu in het verpleeghuis verblijft, thuiswonend eerder meer personele inzet vraagt dan minder.

Geclusterde woonvoorzieningen

Alternatieve woonzorgvormen zouden zowel een oplossing zijn voor de ouderen, als voor het personeel. Hij noemt als voorbeeld geclusterde woonvoorzieningen die in zijn regio worden ontwikkeld. Ouderen kunnen daar zo lang mogelijk zelfstandig wonen met zorgvoorzieningen in de buurt. “Woonoplossingen met aandacht voor sociale binding en veiligheid met als bijkomend effect een verkorte reistijd voor de zorgmedewerker, nu de patiënten niet meer versnipperd in de wijk wonen. Naast deze succesvolle ontwikkeling van nieuwe woonvormen, moet de capaciteit in verpleeghuizen wel degelijk uitgebreid worden, voor als het thuis niet meer gaat en zware en complexe zorg in een instelling nodig is.”

Behoefte ouderen

Volgens De Groot zou de minister juist moeten luisteren naar de doelgroep zelf: de ouderen in Nederland. In zijn regio zegt hij dit al te doen. Daar kijken zorgverzekeraar, gemeenten, verpleeghuizen, huisartsen, ziekenhuizen naar domeinoverstijgende oplossingen om de dubbele vergrijzing op te vangen.