Op de vraag hoeveel mensen in Nederland zorg krijgen waarbij je achteraf vast kunt stellen dat dat niet nodig zou zijn geweest, antwoordt Fijneman: “Het gaat ook om dingen als steunkousen. Er zijn allerlei manieren waarop je jezelf van steunkousen kan voorzien. Maar dan zijn er partijen die de ouderen daarbij gaan helpen. Dat is geen passende zorg, want dat is niet nodig.”
Extra machtiging
Uit onderzoek van Zorgvisie blijkt juist dat wijkverpleegkundigen van Icare geen elektrische hulpmiddelen mogen indiceren van Zilveren Kruis, zonder een extra machtiging van de ergotherapeut. Wijkverpleegkundigen zijn getraind om een passend hulpmiddel te vinden zodat cliënten zo snel mogelijk leren hoe ze zelf steunkousen kunnen aantrekken. Elektrische hulpmiddelen zijn soms de enige oplossing, maar veel duurder en daarom vindt Zilveren Kruis dat eerst een ergotherapeut moet worden ingezet, maar die zijn niet altijd te vinden. Dit zorgt voor veel extra (administratieve) taken voor de wijkverpleegkundige.
Zorgstelsel
Dat het eventuele gebrek aan passende zorg zou kunnen voortkomen uit de manier waarop het zorgstelsel in elkaar zit (Red: vraag van de radiopresentator: Voor medisch specialisten betekent meer opereren toch meer omzet?), beaamt Fijneman als volgt: “Dat is zeker een factor dat speelt. Je wordt gewoon per behandeling betaald. Daar zijn wel oplossingen voor, maar daar moeten we gewoon goed naar kijken met elkaar.”
Triest als je ouder wordt en er is een organisatie die totaal vergeet waar thuiszorg nu eigenlijk voor is. Dat juist mensen deze hulp en aandacht nodig hebben in menselijke vorm, daar gaat deze dame aan voorbij. Door dit menselijk contact voorkom je juist extra zorgkosten. En je hebt gelijk een oog in het veld die bijkomende zaken opmerken. Maar de meeste kosten in de zorg zit hem in de bedrijfscultuur met meer leidinggevende en minder handen in het veld. Laten we dat nu eens benoemen.
Fijneman heeft mooie praatjes!
Heeft zij ooit kousen voor iemand aangetrokken.
Ik doe het dagelijks voor 2 personen voor wie ik mantelzorger ben in huis. Let wel ’s morgens aan en ’s avonds weer uit. Eén met gesloten teen en één met open teen. De hulpmiddelen zijn duur en waardeloos. En mijn handen en vingers……..? Wie gaat het dan doen als ik het niet meer kan? Niks OVERBODIGE ZORG EN EEN ZEER GVAARLIJKE EN DOMME UITSPRAAK VAN IEMAND DIE ACHTER HET BUREAU ZIT EN NIET IN HET VELD WERKT.