Artsen, docenten en andere professionals worstelen in toenemende mate met ‘beleidsvervreemding’. Nieuw beleid is vanuit het perspectief van de professionals noch zinvol voor de eigen cliënten noch voor de samenleving als geheel.
Dit constateert Lars Tummers in zijn proefschrift ‘Beleidsvervreemding: Een analyse van ervaringen van publieke professionals met nieuw beleid’, waarop hij vrijdag 2 maart 2012 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam promoveert. Uit zijn onderzoek blijkt dat degenen die op de werkvloer het beleid van de overheid moeten uitvoeren, zich daarmee niet kunnen identificeren. De beleidsvervreemding manifesteert zich volgens Tummers ondermeer in de demonstraties die verschillende groepen professionals recentelijk op touw hebben gezet.
‘Zinloos’
Niet het gebrek aan participatie en het onbegrip van economische doelen zijn volgens Tummers bepalend voor de weerstand, maar de opvatting van de professionals dat met het beoogde beleidsmiddel de doelen helemaal niet worden bereikt. Professionals zien bijvoorbeeld niet hoe hun eigen cliënten erop vooruitgaan door de invoering van nieuw overheidsbeleid. Tegelijkertijd beseffen ze wel degelijk dat er moet worden bezuinigd. Zo was bijvoorbeeld 75 procent van de zorgprofessionals in de GGz het eens met de stelling dat “het bevorderen van efficiëntie in de geestelijke gezondheidszorg een heel goed doel is”.
Meetinstrument
Om de academische en praktische relevantie te verhogen heeft Tummers een meetinstrument voor beleidsvervreemding ontwikkeld. Dit kan worden gebruikt om beleidsprestaties eerst te begrijpen en daarna te verbeteren. Vooral bestuurskundigen, beleidsmakers, managers en professionals kunnen lessen trekken uit de resultaten van het proefschrift van Tummers.