Het vastbinden van gehandicapten moet echt het laatste redmiddel zijn. Het zal niet mogelijk zijn om patiënten nooit meer te fixeren, maar het moet zeker minder kunnen. Dat schrijft staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten zondag in een brief aan de Tweede Kamer.
De staatssecretaris stuurde ook een aangepast wetsvoorstel naar de Kamer, waarin staat hoe de gehandicaptenzorg moet gaan werken. Er moet een cultuuromslag komen waarbij niet wordt gefixeerd, tenzij het niet anders kan.
Brandon
De veranderingen in de wet zijn mede ingegeven door het tussenrapport van de denktank complexe zorg. Die denktank werd in het leven geroepen na de ophef rond Brandon, een verstandelijk beperkte jongen die begin 2011 in het nieuws kwam toen bleek dat hij regelmatig werd vastgebonden aan de muur in de instelling waar hij verbleef.
Volgens de denktank laat de situatie rond patiënten als Brandon zien dat “het ontbreekt aan cliëntgericht, methodisch en multidisciplinair handelen cq professioneel handelen in de zorg voor cliënten met ernstig probleemgedrag”. Dat kan veranderen, omdat er wel voldoende kennis en expertise aanwezig is in de sector. De zorgverleners moeten vooral anders naar de patiënt gaan kijken.
Beleving
Daarnaast moet volgens de denktank in kaart worden gebracht hoe patiënten de dwang beleven als ze worden vastgebonden. Daar is nu nog te weinig over bekend. Veldhuijzen van Zanten gaat daar een actieplan voor maken op basis van ontmoetingen met ouders.
Ze hoopt dat het wetsvoorstel personeel in de zorg duidelijke richtlijnen zal geven. “Hulpverleners wisten niet altijd wat in deze moeilijke gevallen goede zorg was”, stelt ze. “Het wetsvoorstel geeft medewerkers duidelijkheid. Professionals willen immers niets anders dan goede zorg geven.” (ANP)
