Schoenmaker blijf bij je leest? Die heeft De Hond wel

Ik sta mijzelf niet toe me te ergeren of cynisch te worden, laat staan boos, maar de laatste maanden word ik wel op de proef gesteld. En vermoedelijk ben ik niet de enige. Waar is de werkelijkheidszin gebleven? Hoe is het mogelijk dat we collectief zo gefocust zijn op één ziekte en vergeten naar andere ziekten te kijken? Kanker, hart- en vaatziekten, orthopedische klachten, diabetes, psychische klachten bij zowel jongeren als ouderen, et cetera. Ze lijken niet meer te bestaan, of er niet meer toe te doen. Hoe heeft het zover kunnen komen?