The king is dead long live the king. Zo zijn de afgelopen dagen het best samen te vatten. De zittende CEO leverde niet genoeg naar de zin van de Azeri en men heeft hem een enkele reis België gegeven. En nu ben ik CEO, het nieuwe kanonnenvoer voor erg kritische en ambitieuze Azeri met een missie.
Samen met Dr Musa ben ik verantwoordelijk voor de inhoud van ons fantastisch gebouw randje Bakoe. Musa is zijn voornaam, en ik ben Dokter Anne, doet mij meer aan doktersromannetjes denken.
Werklust
Wat opvalt is de enorme werklust van de Azeri, die met relatief beperkte middelen, bij 40 graden en tijdens de ramadan een ziekenhuis doen groeien. Deze werklust tegenover ons matige presteren geeft de Azeri het gevoel dat Europeanen komen profiteren van hun hemelse land.
Ik begeef me veel onder de Azeri. Loop veel in cafés en tracht met mijn zeer gebrekkig Azeri informatie over de ziekenhuiszorg te verzamelen. Zo weet ik dat dokters laag gewaardeerd zijn. Verpleegkundigen doen het beter. Voor beide is de salariëring met 900 tot 5000 euro netto, beperkt. Daarentegen blijken deze professionals wel echte geroepenen. Wat ook nadelen heeft want zij houden zich meer bezig met patiënten zorg dan met bijscholing. Op dezelfde afdeling verloskunde vraagt een verpleegkundig naar het gebruik van de ruggenprik in Europa, terwijl haar collega mij tegelijkertijd uitlegt dat zoiets niet bestaat.
Wereldtop
In tegenstelling tot de dokters lijken de meeste verpleegkundigen wereldtop, spreken over het algemeen (steekproef van 5 vrouwen) vloeiend Engels/Amerikaans (zonder Azerisch accent) en kennen de nieuwste ontwikkelingen. Bedenk dat zij stoppen met werken als ze trouwen en na 20 jaar weer intreden en zichzelf bijgeschoold hebben. Ik heb waarschijnlijk de ideale vijf gesproken.
Mijn rondgang leidt tot verrassende ontmoetingen. Ik werd in een restaurant direct als Nederlander herkend, ondanks mijn “perfecte” Engelse uitspraak, gelardeerd met een vleugje Azerisch. Leroy George, ooit voetballer van FC Utrecht, geeft mij vervolgens 3 vrijkaarten voor de wedstrijd Qarabgh – Red Bull Salzburg (uitslag 2-1). Ik ga kijken met de receptioniste en mijn chauffeur/vertaler/dokter (In dit land kan deze combinatie). Mannen en vrouwen gaan vrij met elkaar om, zonder bijbedoelingen, als mensen die plezier maken. We zijn vrienden, delen alles met elkaar, ik het geld met hen zij het plezier met mij, zonder profiteren, gewoon samen een vrolijke avond hebben. Belangeloze en compromisloze vriendschap zoals hier zijn we in Nederland eigenlijk toch wel kwijtgeraakt.
Auto
Door “gesprekken” met verschillende Azeri heb ik geleerd dat de auto hun grote liefde is. Auto’s zijn namelijk het enige gebruiksmiddel waarmee zij kunnen pronken. Dus zie je hier elke auto, welke type ook, in de full option uitvoering en stressed version. Geweldig spektakel een BMW 740L met 100 km over de boulevard zien scheuren, vol in de remmen zien gaan om een oude dame over te laten steken en vervolgens weer zeer snel accelererend weg te schieten. En bedenk, je ruikt dan geen petrol maar geld.
Anne van der Heyden
Bestuurder en zorgstrateeg
Vanuit Bakoe