Of ons elftal vrijdag nou excelleert of teleurstelt, er zijn miljoenen thuiscoaches die het beter weten. Ze voorzien de wedstrijd van commentaar en de coach van ongevraagd advies. Maar als puntje bij paaltje komt, weten we allemaal wie de baas is en eindverantwoordelijk: Louis van Gaal.
Hoe anders is het in de ouderenzorg. We weten niet wat ons speelveld is, wie de coach en wie de aanvoerder. Het toegestane aantal spelers kan zomaar veranderen, net als de spelregels. Om nog maar niet te spreken van de transferregels. Net als we een goede speltactiek ontwikkeld hebben, moeten we deze weer aanpassen.
Terugtrekken
Neem als voorbeeld het geharrewar over de persoonlijke verzorging. Die zou onder de verantwoordelijkheid van de gemeentes vallen, dus daar bereidden wij ons op voor. Later bleek het toch niet handig om persoonlijke verzorging en verpleging op te knippen, dus valt het straks onder de zorgverzekeringswet. Dus wat doen wij? Terugtrekken, opstelling aanpassen, spelsysteem veranderen.
Voorbeschouwing
De nieuwe Wmo is in april door de Tweede Kamer aangenomen. Nu alleen nog de Eerste Kamer. Fijn, een duidelijke voorbeschouwing, waarin de lijnen van het speelveld voor welzijn en huishoudelijke zorg helder uitgetekend zijn. Voor de ouderenzorg spreken we inmiddels helaas wel over drie speelvelden: dat van de Wmo, dat van de Zorgverzekeringswet en dat van de Wet langdurige zorg.
En wie is op ieder speelveld de aanvoerder? De cliënt, die de regie wil behouden? Bij mij rijst het beeld van een oude man achter een rollator die van speelveld naar speelveld hobbelt om zijn teamgenoten de juiste kant op te sturen. Als hij dan ook nog dementie heeft, vindt hij het speelveld niet eens!
Coach
Dus hoewel ik het ermee eens ben dat de cliënt de regie moet krijgen, wil ik benadrukken dat hem dat niet lukt zonder een goede coach. En op een duidelijk afgebakend speelveld. Dat dat er nu drie worden, is niet in het voordeel van de cliënt. Maar als dat dan toch de realiteit is, dan moeten op die speelvelden duidelijke regels gelden over de rolverdeling. En moeten de teamleden zo goed mogelijk samenwerken.
Dienstbaar
We hebben dus bondscoaches nodig die net als Van Gaal de randvoorwaarden creëren waarbinnen de spelers het best tot hun recht komen en het meest dienstbaar zijn aan de rest van het team. Dus ik hoop dat de gemeente snel groeit in zijn rol als coach van het huishoudelijke en welzijnsveld. Dat de overheid duidelijkheid schept over wat er wel en niet onder de Wet langdurige zorg valt en dat de zorgverzekeraars toekomstbestendig inkopen.
Spelersbus
Ondertussen proberen wij de cliënt zo soepel mogelijk van speelveld naar speelveld te begeleiden. Hiertoe breiden we ons dienstenpakket uit. Doordat wij voortaan in een breed spectrum, van thuiszorg tot specialistische zorg, actief zijn, hoeft de cliënt zich niet druk te maken over de verschillende speelvelden als zijn zorgbehoefte verandert; de spelersbus zet hem af bij het juiste stadion. Hij stelt gewoon zijn vraag en wij zoeken de beste oplossing. Ondanks onzekerheden over toekomstige financiering en cliëntenaantallen zetten we hier volledig op in.
Praktijk
In mijn blogs zal ik delen wat dat in de praktijk betekent. Hoe we onze medewerkers ervoor klaarstomen om de bewoners van onze zorglocaties wegwijs te maken binnen de veranderende regelgeving. En hoe wij schakelen tussen de rollen van aanvoerder en spelverdeler op de verschillende speelvelden. Ook zal ik de acties van gemeentes, overheid en zorgverzekeraars becommentariëren, want uiteindelijk schuilt er in ons allemaal een bondscoach.
Ilse de Jong
Directeur Attent Welzijn Wonen Zorg