De extramurale zorg kenmerkt zich door een hoge mate van fragmentatie, aldus het rapport. Er zijn veel verschillende stakeholders bij de zorg voor een cliënt betrokken, wat verschillende stromen van informatie, communicatie en data genereert. Het gaat hierbij, naast professionele zorgverleners, onder meer om leveranciers van goederen en IT-oplossingen, logistieke dienstverleners en zorgverzekeraars.
Gebrek aan afstemming
Er is in veel gevallen sprake van een gebrek aan afstemming tussen deze stakeholders, wat tot onduidelijkheid voor de burger, dan wel cliënt, leidt. Daarnaast veroorzaakt dit inefficiëntie, wat zich uit in onnodige kosten. Dit alles wordt versterkt door een fragmentatie in financiën en verantwoordelijkheden
Ook is er door groei van zorg in de eigen leefomgeving sprake van een toename van kleinere transportstromen van zowel zorgdiensten als goederen. Er is in toenemende mate een maatschappelijke bewustzijn dat de negatieve impact van deze bewegingen, waaronder luchtvervuiling en CO2-uitstoot, zoveel mogelijk geminimaliseerd moet worden.
Medicijndispenser
De oplossing van deze problemen is voor een belangrijk deel technologisch van aard. In 2030 wordt er volgens het rapport meer gebruik gemaakt van data en technologie in de hele keten. Diverse e-healthtoepassingen, waaronder een medicijndispenser, kunnen zorgpersoneel ontlasten en zelfmanagement van de cliënt bevorderen. Daarnaast kunnen technologische ontwikkelingen zoals thuisdialyse voor nierpatiënten transportstromen vermijden.
Stakeholders verzamelen en analyseren over tien jaar hun eigen data om meer zicht en grip op hun proces te krijgen. Met deze data kunnen zij ‘predictive analytics’ inzetten om meer te kunnen voorspellen. Als de stakeholders hun data en bevindingen delen en koppelen komt er nog meer informatie beschikbaar waardoor afstemming in zorg- en logistieke ketens bevorderd wordt.
