De vrije artsenkeuze komt in gevaar als de Tweede Kamer instemt met een voorgestelde wetswijziging van minister Edith Schippers (Volksgezondheid). Dat schrijft de Nederlandse Vereniging van Vrijgevestigde Psychologen en Psychotherapeuten (NVVP) in een brief aan de Tweede Kamer.
In 2012 stelde Schippers voor om artikel 13 uit de Zorgverzekeringswet te verwijderen. Verzekeraars hoeven dan geen zorg meer te vergoeden die is uitgevoerd door een aanbieder waar zij geen afspraken mee hebben. Nu moeten ze nog driekwart van de kosten vergoeden.
Hinderpaal
“Deze groep neemt bewust een deel van de behandeling voor eigen rekening. Als het restitutietarief mag worden teruggebracht naar 0 procent, wordt er een hinderpaal opgeworpen om zorg af te nemen bij deze betreffende aanbieder”, aldus de NVVP.
De vereniging is bang dat veel vrijgevestigde psychologen en psychotherapeuten, die geen afspraken met zorgverzekeraars hebben, daardoor hun praktijkdeuren moeten sluiten. Ook zouden verzekeraars te veel macht krijgen: zorgaanbieders zullen sneller akkoord gaan met een aangeboden contract uit angst om anders helemaal met lege handen te staan, vreest de NVVP.
Wettelijke keuzemogelijkheid
Op dit moment hebben verzekerden een wettelijke keuzemogelijkheid tussen een naturapolis en een restitutiepolis. Bij een naturaverzekering mag de verzekerde alleen naar gecontracteerde aanbieders. Bij keuze voor een andere aanbieder moet de verzekerde meestal een deel van de rekening zelf betalen. Bij een restitutieverzekering heeft de verzekerde een grotere keuzevrijheid.
Meer kritiek
Het voorstel is niet onomstreden. In een blog op Skipr voorspelt hoogleraar patiëntgerichte innovatie Jan Kremer van het UMC St Radboud dat “het verdwijnen van de vrije artsenkeuze het vertrouwen van patiënten in verzekeraars kan schaden”. Bovendien zet het voorstel volgens Kremer een rem op de emancipatie van de patiënt.
Ook Hanke Bruins Slot, Tweede Kamerlid CDA, liet zich kritisch uit over het voorstel. Zij voorziet negatieve gevolgen voor de patiënt en de arts. “Ten eerste schaft de minister de keuzevrijheid voor de patiënt feitelijk af. Dat betekent ook dat de vertrouwensrelatie met de arts niet langer heilig is. Je kiest niet langer voor een goede arts of voor een goed ziekenhuis, maar je kiest voor de zorgverzekeraar. Ten tweede kan het gemakzucht bij zorgverzekeraars in de hand werken. Het laat meer ruimte voor zorgverzekeraars om niet op kwaliteit te contracteren. Patiënten kunnen met hun keus voor bepaalde ziekenhuizen of zorgverleners niet meer duidelijk maken dat ze daarvoor een voorkeur hebben. Het wordt namelijk pas vergoed als het ingekocht is”, aldus Bruins Slot in een blog op Skipr. (ANP / Skipr)
