Het laatste zorgnieuws, eerst
Is het nog wel de bedoeling dat psychiaters psychiatrische patiënten behandelen? Deze vraag komt op bij het lezen van de plannen van de NZa met het nieuwe bekostigingssysteem voor ggz en psychiatrie, het Zorgprestatiemodel, dat op 1 januari 2022 van kracht wordt.
Lees verder
De aankomende minister voor Medische Zorg en Sport staat voor een raadsel: deze minister moet twee beroepsverenigingen veilig aan de overkant brengen van een rivier. Aan de overkant van de rivier lonkt optimale ketenzorg rond zwangerschap en geboorte. Hoe kan de minister de kool en de geit veilig loodsen door deze snelstromende rivier van emotie en politieke stromingen?
Lees verder
Een jaar geleden deed het coronavirus zijn intrede in Nederland. Het raakte de hele samenleving, en daarmee ook de gehandicaptensector. Professor Henk Nies, directeur bij kennisorganisatie Vilans, blikt terug op een jaar leven met corona in de gehandicaptenzorg, een sector die ons als bredere samenleving een spiegel voorhoudt.
Lees verder
De COVID-19 pandemie onderstreept het belang van preventie. We hebben sinds enkele jaren een preventieakkoord, maar hierbij gaat het vooral om leefstijlpreventie zoals het stoppen met roken en meer bewegen. Ik vind dat medische preventie hoger op de agenda moet komen te staan. Inzetten op het vlak van infectieziekten levert veel gezondheidswinst op, dat is niet nieuw en ik hoop dat dit besef ook na de huidige pandemie blijft bestaan.
Lees verder
Mijn ziekenhuis, en alle andere in Nederland, is zich met man en macht aan het voorbereiden op een derde golf van besmettingen. Ondanks de redelijke cijfers en de algehele coronavermoeidheid in Nederland, voelen wij de urgentie en noodzaak des te meer. Wij willen klaarstaan om de situatie van vorig jaar, of die van recenter in Londen, te voorkomen.
Lees verder
Er wordt mij wel eens gevraagd wat er nodig is voor een gezonde arbeidsmarkt voor onze sector. Eerlijk gezegd heb ik daar niet meteen een kort antwoord op. Want het is niet maar één ding dat nodig is.
Lees verder
"Dit wil ik echt niet als specialist!" Het is een reactie die ik, als projectmanager van een digitale dienst in de zorg, vaker tegenkom bij de eerste kennismaking in een nieuwe vakgroep of ziekenhuis.
Lees verder
Voorkom ziekteverzuim en onnodig vertrek uit de zorgsector door uw zorgmedewerkers ondersteuning te bieden bij de mentaal-emotionele druk in hun werk.
Lees verder
De zorg bezwijkt onder efficiency en controledrift. Dat heeft één jaar corona pijnlijk duidelijk gemaakt. In Nederland liepen we veel te snel aan tegen de grenzen van onze capaciteit in het ziekenhuis, de wijkverpleging, de ggz en het verpleeghuis. Het volgende kabinet zal stevig moeten investeren in verpleegkundigen en verzorgenden. Managers en verzekeraars moeten een stap terug doen. Want alleen als we op vakmanschap vertrouwen, krijgt de zorg zijn veerkracht terug.
Lees verder
Sinds we leven onder Corona kent iedereen wel gevoelens van eenzaamheid. Maar voor mensen met een beperking ligt dit veel gevoeliger. Onderzoek van de minister van Gehandicaptenzaken toonde vorig jaar aan dat mensen met een beperking zich vaak alleen en niet begrepen voelen en een sociaal vangnet missen. De effecten van bijna een jaar Corona zitten hier nog niet eens in. Onder hun verlangen naar meedoen in de samenleving zit bij mensen met een beperking een diep lijden aan verbinding.
Lees verder
Heb je net iets moois bedacht voor betere zorg, krijg je te horen dat het niet mag van de AVG. Case closed. Of toch niet? Er is meer mogelijk dan jij als zorgmanager nu soms te horen krijgt.
Lees verder
De formatie van een nieuw kabinet staat voor de deur. De ziekenhuiszorg zal – mede ingegeven door de Covid crisis – een belangrijk onderdeel vormen van het nieuwe regeerakkoord. De overgrote meerderheid van de kandidaat partijen die het “motorblok” van het nieuwe kabinet gaan vormen kiezen in hun programma’s zeer expliciet voor een verplicht dienstverband voor vrijgevestigde medisch specialisten.
Lees verder
Werkdruk is niet de enige reden voor het hoge verzuim in de zorg. Bij veel medewerkers spelen ook grote persoonlijke problemen. Ik schrok van een bestuurder die zei: “Het gaat hier ook over maakbaarheid hè? Bijna 30 procent van onze medewerkers zit in de schuldhulpverlening.” Dat zette mij wel aan het denken. Hoeveel échte invloed heb je als organisatie op het welzijn van je medewerkers?
Lees verder
“Jij bent wel met je neus in de boter gevallen hè?’ Ik kan het bijna niet meer tellen, het aantal keren dat dit mij gevraagd is sinds ik op 1 augustus bij GGD GHOR Nederland aan de slag ben gegaan als voorzitter. En het is waar. De bestrijding van corona heeft bijna 100% van mijn tijd bij GGD GHOR Nederland opgeëist. En het was vanaf de eerste dag intensief en hectisch. Maar het heeft ook iets gebracht. Corona heeft onderstreept, niet alleen bij mij, maar bij heel Nederland, hoe cruciaal publieke gezondheid en preventie zijn voor onze volksgezondheid.
Lees verder
Nederland beweegt massaal. Zeker nu corona ons in de greep houdt lijken we steeds beter te beseffen hoe belangrijk gezond leven is. En daar hoort veel bewegen bij. Dat is goed nieuws, want hoe meer we bewegen, hoe gezonder we blijven en hoe minder zorgkosten we op termijn hebben.
Lees verder
De tiende en laatste blog, volgende week verkiezingen! Als klapstuk van deze reeks het heikele zorgstelsel. Al jaren lang praten we over de schotten tussen Wmo, Zvw en Wlz. Durven de partijen het nu wel aan om de hele ouderenzorg onder één regiem te brengen?!
Lees verder
Bij de recente online kennissessies van het Actie Leer Netwerk kwamen enkele hartenkreten van het werkveld over leven lang ontwikkelen scherp in beeld: hoe kan het beroepsonderwijs meer flexibel inspelen op de veranderende vraag naar personeel uit het werkveld?
Lees verder
Dagelijks zien we hoe cruciaal goede gezondheidszorg is voor de burgers, voor de samenleving als geheel en voor de economie. Gezondheid en een goede, betaalbare gezondheidszorg zijn belangrijk voor iedereen. De coronacrisis heeft ons met de neus op de feiten gedrukt. Het Nederlandse zorgstelsel hoort tot de wereldtop, en daar mogen we trots op zijn. Maar dat stelsel is helaas geen status quo.
Lees verder
De houdbaarheid van de zorg voor ouderen is over de datum. De vergrijzing heeft de komende jaren een ongekend grote impact op de maatschappij. En de coronapandemie maakt pijnlijk voelbaar wat hét knelpunt voor de verzorgingsstaat is: meer vraag dan medewerkers. Dit vraagt actie van de politiek. Ik hoop van harte dat dit dan ook aan de orde komt bij Het Grote Zorgdebat op 8 maart.
Lees verder
Iedereen krijgt in zijn of haar leven te maken met zorg. En als dat moment er is, voor je zelf of voor degene die dicht bij je staat, dan wil je dat het de beste zorg is. En het liefste zo dicht mogelijk bij huis. En gegeven door de juiste persoon of personen. Op deze bepalende momenten maken mensen het verschil. Zorg is mensenwerk.
Lees verder
Die hele teneur om de marktwerking in de zorg ten grave te dragen, daar heb ik me een beetje in vergist. Als ondernemer in de zorg en vertegenwoordiger van de zelfstandige klinieken in Nederland sprong ik aanvankelijk direct in de verdediging. Maar het gaat helemaal niet over ons! Het gaat over álle spelers in de zorg die officieel met elkaar in concurrentie zijn, maar eigenlijk ook weer niet omdat we - in het belang van de patiënt - moeten samenwerken.
Lees verder
De weerbaarheid van die maatschappij is door corona in alle opzichten op de proef gesteld. Op allerlei terreinen blijkt de coronapandemie een stresstest voor onze samenleving: kwetsbaarheden worden feilloos blootgelegd. Een van die kwetsbaarheden is de geringe aandacht voor de mentale veerkracht– van jong tot oud. We zijn ons hier scherp van bewust geworden. En dat noopt tot actie.
Lees verder
Verkiezingstijd, verlanglijstjestijd. Nog meer dan anders voel je dat democratie een groot goed is. En dat er in Nederland echt iets te kiezen valt. Het is een tijd van mooie woorden en dito plannen. En met meer en langere verlanglijstjes.
Lees verder Drie grote zorgverzekeraars zijn voor het verplichten van zorgverleners om te werken aan het voorkómen van gezondheidsklachten. Zorgverzekeraars kennen een zorgplicht. Zorgverleners moeten een ‘gezondheidsplicht’ krijgen, zo luidt het. Een interessante bijdrage aan de preventiediscussie, want preventie is hartstikke hot. Het roept bij mij de vraag op: het goud ligt al jaren voor het grijpen, waarom wordt het dan niet met karrenvrachten vol opgeraapt? Ik ben er namelijk van overtuigd dat het realiseren van meer tijd voor de patiënt een directe investering is in preventie en de juiste zorg op de juiste plek.
Lees verder
Als medicatiespecialisten zijn apothekers veel tijd kwijt aan het oplossen van geneesmiddelentekorten. Graag ziet Aris Prins (voorzitter KNMP) dat de rol van apotheker als zorgverlener beter wordt benut.
Lees verder
De negende blog, bijna verkiezingen. Laat zich een sterke coalitie smeden voor regionale ouderenzorg? Er kan wat moois ontstaan als politieke ideeën creatief worden gecombineerd in plaats van klassiek uitgeruild. Na twintig jaar zien we een hernieuwd elan voor regionale samenwerking!
Lees verder Gebrek aan zeggenschap en een hoge regel- en werkdruk zorgen ervoor dat steeds meer zorgprofessionals overwegen de zorg te verlaten. Geef zorgprofessionals meer ruimte. Het maakt hun werk niet alleen leuker, maar leidt ook tot betere zorg. Recentelijk bleek uit onderzoek van De Jonge Specialist dat een kwart van de aios overweegt met zijn opleiding […]
Lees verder
In mei 2019 nam het Nederlandse Parlement de klimaatwet aan, die vastlegde dat Nederland in 2050 de CO2 uitstoot met 95% moet hebben verminderd. Daarmee legde het parlement een doel vast voor de komende kabinetten, en haalde dat onderwerp zo uit het kortetermijndenken van de formaties. Een krachtige stap, die het komende parlement in mijn ogen ook moet nemen op een ander domein: preventie: de Preventiewet 2040, waar we duidelijke doelen vastleggen voor de volksgezondheid in 2040. Doelen waarmee we onszelf langjarig en domeinoverstijgend vastleggen op het gezond hóuden van de bevolking.
Lees verder
Zorgmedewerkers kampen op hun werk met meer energievreters dan energiegevers. In tegenstelling tot hun leidinggevenden, die ervaren deze disbalans niet. Een disbalans tussen energiegevers en –vreters kan leiden tot burn-out en uitstroom, met achteruitgang van de zorg en van de gezondheid van Nederland tot gevolg. Daarom is het hoog tijd voor een energie-injectie voor de werkvloer.
Lees verder
1 1 2 ‘Ambulance, brandweer, politie. Welke plaats?’ Woensdagochtend heel vroeg belde ik voor de eerste keer in mijn leven 112. Adrenaline zat hoog, ik belde natuurlijk niet voor niets. ‘Ambulance, Den Haag’. Ik kreeg de meldkamer van de ambulance aan de lijn en niet lang daarna hoorde ik de schelle geruststellende tonen van de ambulance die de straat in reed. De ambulancebroeders hadden het binnen een mum van tijd door: dit is acuut, direct door naar het ziekenhuis. Wat beduusd, maar met vertrouwen dat het goed zou komen, reed ik samen met mijn vader achter de ambulance aan, naar de SEH. En daar zag ik de magie van onze zorg.
Lees verder
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen organiseert een breed scala aan zorgpartijen Het Grote Zorgdebat. Op 8 maart gaan Kandidaat-Kamerleden met elkaar in debat over hun ideeën voor de toekomst van de zorg. Skipr verzorgt als mediapartner onder meer een serie opiniestukken vanuit het veld. Maarten Faas, voorzitter van FBZ, de vakbond voor zorgprofessionals, vindt het belangrijk dat zorgprofessionals niet alleen tijdens een crisis, maar ook daarbuiten bij het beleid en de gang van zaken in hun instelling worden betrokken.
Lees verder
De achtste blog, nog paar weken voor de verkiezingen. In deze kabinetsperiode kwam er door toedoen van Hugo Borst twee miljard euro extra voor de kwaliteit van verpleeghuizen. Wie dat al veel vond, zal wakker schrikken over de miljarden die nodig zijn voor méér verpleeghuizen.
Lees verder Dertien jaar besteedde hij aan zijn studie geneeskunde en zijn promotieonderzoek. Met veel plezier en volle inzet. Hij wilde patiënten helpen, daarom koos hij dit vak. Hij had er duidelijke ideeën over, maar kon die niet waarmaken. ‘Ik wilde tijd hebben voor mijn patiënten, rustig kunnen uitleggen wat een diagnose betekent; waarom ik een bepaalde […]
Lees verder
Erik Gerritsen, de hoogste ambtelijke baas bij VWS, is een regelmatig pleitbezorger voor een ‘patiëntenguerilla voor digitale zorg’. Hij zegt: als patiënten er maar vaak genoeg naar vragen, voelt de zorgaanbieder zich vanzelf genoodzaakt contacten met patiënten ook online aan te bieden. Of hen zelf metingen te laten doen.
Lees verder
De chronische zorg moet anders, daar zijn velen van overtuigd. Toch zijn er nog weinig transformatieafspraken gemaakt. Hopelijk gaan we hier na coronajaar 2020 wel stappen in maken.
Lees verder
Onlangs stond in de Volkskrant een lezenswaardig interview met een drietal bestuurders van grote zorgverzekeraars. Hierin wordt een koerswijziging ingezet. Kort gezegd: veel meer aandacht voor preventie en voorzorg. Zorgverleners moeten de plicht krijgen om aan de preventie van gezondheidsklachten te werken.
Lees verder
De zevende blog als opmaat naar de verkiezingen in maart. Deze keer de arbeidsmarkt, een tikkende tijdbom voor houdbare ouderenzorg. Als gevolg van de vergrijzing groeit de zorgvraag, maar hoe zorgen we voor méér personeel?
Lees verder In de Skipr van 11 September 2020 lazen wij dat de Nederlandse Zorgautoriteit gas wil geven met haar recente advies over integrale bekostiging van de geboortezorg. 'We zijn met elkaar al een tijdje bezig om de kwaliteit van de geboortezorg te verhogen en daarmee het sterftecijfer te verlagen', zegt directeur Regulering Josefien Kursten. ‘Dit is een heel belangrijk onderwerp. Dus we wilden met ons besluit een stip aan de horizon zetten.’
Lees verder
Ik sta mijzelf niet toe me te ergeren of cynisch te worden, laat staan boos, maar de laatste maanden word ik wel op de proef gesteld. En vermoedelijk ben ik niet de enige. Waar is de werkelijkheidszin gebleven? Hoe is het mogelijk dat we collectief zo gefocust zijn op één ziekte en vergeten naar andere ziekten te kijken? Kanker, hart- en vaatziekten, orthopedische klachten, diabetes, psychische klachten bij zowel jongeren als ouderen, et cetera. Ze lijken niet meer te bestaan, of er niet meer toe te doen. Hoe heeft het zover kunnen komen?
Lees verder
Als het afgelopen jaar iets duidelijk heeft gemaakt, is het wel dat de zorgsector cruciaal is. Niet alleen voor onze gezondheid en ons welzijn, maar voor de hele economie. Die zaken zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden.
Lees verder ‘Het betekent nu dat ik geen COVID patiënten meer ga zien. Collega’s moeten dus een tandje bijzetten’, zo tweette op 3 februari een Physician Assistant (PA) werkzaam in de huisartsenzorg in Noord-Brabant. Zij wacht tot zij ook in aanmerking komt voor vaccinatie. De huisartsen in haar regio zijn al opgeroepen, maar een ‘handjevol’ PA’s en Verpleegkundig Specialisten (VS) die in dagpraktijken werken, komen daar niet voor in aanmerking. Ik weet dat haar besluit haar moeilijk valt en toch geeft zij dit signaal af. Omdat het oprecht iets met haar doet. En het als onrecht voelt. En zij het gewoonweg niet kan accepteren.
Lees verder
De zesde blog als opmaat naar de verkiezingen in maart. Nu een wat steviger thema. Vergankelijkheid en sterven als genormaliseerde thema’s in een vergrijzende samenleving. Bekennen de politieke partijen ook op dit thema kleur in hun verkiezingsprogramma’s?
Lees verder Bijna elk artikel of column over de ouderenzorg begint met alle toekomstige problemen op te noemen: enorme groei van het aantal oudere mensen dat langdurige zorg nodig heeft, gecombineerd met een tekort aan geschikte woningen en te weinig goed opgeleide mensen om de gevraagde zorg en behandeling te kunnen bieden. Ga er maar aan staan!
Lees verder
Zorgwerkers draaien overuren. De druk op medewerkers in de ziekenhuizen, verpleeghuizen, de gehandicaptenzorg en de thuiszorg is door corona enorm opgelopen. En dat terwijl de werkdruk al hoog wás, voordat corona ons land trof. We zien die oplopende werkdruk nu ook terug in een sterk stijgend ziekteverzuim, tot het hoogste niveau in de afgelopen 16 jaar. Hoe kunnen we beter zorgen voor de zorg?
Lees verder
‘Zinnige zorg op de juiste plaats’ is momenteel een credo van verzekeraars. ‘Eigen kracht’ is het speerpunt van menig gemeentelijk Wmo-beleid. Zorgorganisaties hebben ‘het behoud van het eigen leven daar waar dat kan’ hoog in het vaandel. Het wordt uitgedragen in alle communicatiemiddelen die deze organisaties inzetten en er wordt, vooral door managers en beleidsmakers, onderling ook zo over gesproken. Maar werkt het nu ook zo in de dagelijkse praktijk van de mensen die het betreft?
Lees verder
In een snel veranderende wereld, of VUCA zoals deze in de VS heet, zie ik de vraag als het nieuwe antwoord. Maakt verwondering ons wijzer dan een oordeel. En geeft data gouden inzichten. In dit opzicht is het interessant om te onderzoeken wat we kunnen leren van de extreme interesse die Netflix in ons heeft. Want ze volgen mij en bevragen mij met als doel dat ik 24/7 tevreden ben. Wat kan de zorg leren van de service van een dataplatform als Netflix?
Lees verder
Verzorgenden IG voelen zich het afvoerputje van de zorg. Dat verdienen zij niet en voor een vitale en toekomstbestendige zorgsector zal het catastrofaal zijn als dat beeld zo blijft, schrijven Marieke van Wieringen en Henk Nies in hun essay in de nieuwste Skipr quarterly. In dit blog een verkorte versie van hun betoog.
Lees verder
De vijfde blog als opmaat naar de verkiezingen in maart. Hoe krijgen we preventie van de takentafel naar alomvattende praktijk? Weerbarstig qua gedrag, domeinen en verdienmodel, wel duurzaam antwoord op vergrijzing en zorgkosten. Tijd voor een fundamentele aanpak, met doorzetmacht. Dan wordt ook de belofte van 40% reductie van dementie haalbaar.
Lees verder De corona pandemie verloopt volgens de klassieke regels van de psychologie van rampen. En daarom kunnen we ons goed voorbereiden op wat er nog komt. Naast de nodige medische zorg en diagnostiek moeten we nu inzetten op mentale gezondheid, post-corona zorg en leefstijl. En dat kan gewoon digitaal.
Lees verder
Het landelijk bezoekverbod voor verpleeghuizen tijdens de eerste lockdown had veel negatieve sociale en mentale gevolgen voor bewoners en hun naasten in de ouderenzorg. Anne-Mei The en Pieter Hilhorst kijken terug op hoe instellingen in de ouderenzorg op het coronavirus reageerden. Zij pleiten nu: benader de coronacrisis niet met een medische bril, met als doel het minimaliseren van de kans op een besmetting met het coronavirus. Maar heb ook oog voor andere waarden, zoals sociaal contact en gezondheid in bredere zin.
Lees verder