De top van het failliete zorgconcern Meavita negeerde al vanaf de ontwikkelingsfase interne waarschuwingssignalen over technische mankementen van de beeldtelefoon die het bedrijf onder de noemer TVFoon ontwikkelde.
Ook waarschuwingen over de beperkte expertise bij de uitrol van het project werden in de wind geslagen. In totaal schafte de Meavita-top 30 duizend zogeheten TVFoons aan, met het voornemen om op te schalen naar meer dan 100 duizend exemplaren. De mislukte plannen voor beeldtelefonie zijn in een onderzoek in opdracht van Ondernemingskamer van het Amsterdamse gerechtshof aangewezen als één van de hoofdoorzaken van de ondergang van het zorgconcern in 2009. Nieuwsuur berichtte vrijdag over het nog vertrouwelijke conceptrapport, dat in handen is van de actualiteitenrubriek.
Wanbeleid Meavita-top
Governance-periodiek Lucide publiceerde vorig jaar oktober al op basis van interne Meavita-stukken een uitgebreide reconstructie van het beeldtelefoniedebacle. De bevindingen in Lucide komen overeen met de conclusies van de onderzoekscommissie, zoals Nieuwsuur die vrijdag naar buiten bracht. Volgens Nieuwsuur constateren de onderzoekers dat de Meavita-top “overantwoordelijk, ongeloofwaardig en onbegrijpelijk” heeft gehandeld.
Prognose TVFoon
De reconstructie in Lucide van Skipr-redacteur Philip van de Poel maakt duidelijk dat de kosten van het TVFoon-traject al direct snel opliepen, zonder dat er werd ingegrepen. In een financiële prognose werden de betalingen voor de TVFoon over 2006 op 3 miljoen euro geschat. Met de uitrol en personele invulling was nog eens circa 1,4 miljoen euro gemoeid. Om het project financieel rendabel te maken moest Meavita blijkens een eigen berekening maandelijks 1500 TVFoons uitzetten. Uiteindelijk bracht Meavita niet meer dan enkele honderden kastjes aan de man.
Mankementen
De levering van de eerste ‘digitale set top boxen’, die in China werden gefabriceerd, liep begin 2006 al direct weken vertraging op. In maart van datzelfde jaar kwam daar door hardwarefouten tijdens het productieproces een nieuwe vertraging boven op. Daarbij kende de TVFoon een waslijst aan functionele mankementen. “Niet alle toetsen op de afstandsbediening werken”, luidde de constatering in een interne rapportage in 2006. “Voor het opnemen van de telefoon moet de camera kunnen worden uitgezet. Deze functie ontbreekt. Los van deze manco’s is er nog een kwestie van de betrouwbaarheid (het permanent operationeel hebben van het systeem).”
Geen corebusiness
Naast de technische mankementen worstelde Meavita vanaf moment één met de business case. Voor de financiering lonkte Meavita zonder resultaat naar grote commerciële partijen als Casema en KPN alsmede het ministerie van VWS. Ook de uitrolprocedure bleek te hoog gegrepen. “Het hele traject van bestellen-afleveren-opslaan-uitlevering-administratie-facturering is complex en we zijn er niet goed in”, luidde het in een risicoanalyse van Meavita. “Beheersorganisatie van kastjes (bij grote groei) is door Meavita niet te managen/geen core business.” De Meavita-top maakte daarnaast een grote misrekening door te denken dat de eigen thuiszorgmedewerkers de TVFoon konden en wilden vermarkten.
‘Echt interessant’
Ondanks alle tekortkomingen bestelde Meavita-topman Theo Meuwese in eerste instantie 10 duizend kastjes. In de aanloop naar de fusie met Sensire en Thuiszorg Groningen volgden nog eens 15 tot 20 duizend kastjes. De grootschalige aanpak werd mede ingegeven door zakelijke afspraken met ontwikkelaar Impact. Meavita was bang het exclusieve gebruiksrecht van de TVFoon kwijt te raken wanneer afzetverplichtingen niet zouden worden nagekomen. Ook vreesde Meavita de belangstelling van grote commerciële partijen te verspelen. “Casema wil alleen praten over een substantieel lagere prijs bij 100 duizend plus”, concludeerde de Meavita-top. “In die aantallen wordt het voor Casema echt interessant. Voor Meavita lonken de 1,4 miljoen aansluitingen van Casema in ons werkgebied.”
Belastingschuld
De mislukte TVFoon-plannen hebben uiteindelijk naar schatting tussen 15 en 20 miljoen euro verlies opgeleverd. Na jaren in de opslag gestaan te hebben, heeft één van de curatoren de kastjes vorig jaar voor een fractie van de aankoopprijs van de hand gedaan om een belastingschuld te kunnen voldoen.
Een fragment van ‘Kunt u mij de weg naar Hilversum vertellen? – het mislukte tv-avontuur van Meavita’ kunt u lezen op de website van Skipr.
Bestel het herfstnummer van Lucide met daarin het complete verhaal over de TVFoon: www.lucide.info/contact
