“Een groep jonge psychologen heeft het moeilijk in de ggz. Zij moeten beter begeleid worden om de grote verantwoordelijkheid aan te kunnen.” Dat concludeert het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) naar aanleiding van de jaarlijkse monitor van stichting IZZ, waar Trouw onlangs over berichtte.
Gz-opleiding
Het NIP erkent dat en roept al langer op om jonge werknemers, vaak masterpsychologen, de juiste begeleiding en opleiding te geven.
Om goed toegerust te zijn voor het vak zouden psychologen na de universitaire opleiding hun vakbekwaamheid verder moeten opbouwen door het volgen van de gz-opleiding, waar ze onder andere leren omgaan met druk en verwachtingen van patiënten. Maar op dit moment werken veel masterpsychologen zonder gz-opleiding, vanwege het tekort aan opleidingsplaatsen.
Deze opleidingsplaatsen zijn onlangs door de overheid zeer beperkt verhoogd, ondanks het advies van het Capaciteitsorgaan. Het orgaan adviseerde om het aantal opleidingsplekken te verdubbelen, maar de overheid koos ervoor om het aantal opleidingsplekken met slechts 16 procent te verhogen.
Prima boodschap van het NIP. Waarom echter nog niet een stap verder gezet? Immers, net als bij de Master Geneeskunde, is de echte praktijk in de patiëntenzorg slechts onder goede begeleiding en met aanvullende specifieke scholing verantwoord. Niet alleen voor de Masters, maar vooral ook om de patiënten echt passende professionele zorg te kunnen bieden. Het CONO heeft destijds niet voor niets de basisopleiding tot Gezondheidszorg-psycholoog in het leven geroepen ! En de GGZ is binnen de gezondheidszorg eigenlijk meer specialisme, dan basis ! Naar mijn mening mag de Master psychologie geen behandelaarsrol in de GGZ vervullen. Overigens, in de prijs van deze GGZ behandelingen wordt uitgegaan van professionele zorg door erkend bevoegde behandelaren, toch?