Rutgers: Seksualiteit onvoldoende besproken binnen de zorg

“Zowel met betrekking tot de algemene populatie als bij mensen met chronische ziekten en slachtoffers van seksueel geweld valt er dus veel gezondheidswinst te behalen door het bespreken van seksualiteit”, aldus Rutgers, dat in opdracht van VWS onderzoek naar seksualiteit in de zorg deed. Volgens het bureau is het ook belangrijk dat zorgmedewerkers dit proactief doen omdat het voor cliënten, patiënten of bewoners vaak moeilijk is om het uit zichzelf te doen.

Kennis

Het ontbreekt zorgmedewerkers onder meer aan kennis. Vooral als het gaat om LHBTQIA+ personen, mensen met een vluchtachtergrond en mensen met een migratie-achtergrond is er gebrekkige kennis. Uit focusgroepen blijkt ook dat zorgprofessionals behoefte hebben aan beter vindbare tools. Ook geeft een deel van de professionals aan lang niet altijd op de hoogte te zijn van alle interventies.

Financiële beperkingen

Voor medewerkers is het ook moeilijk om seksualiteit bespreekbaar te maken. Het wordt soms gezien als privé-aangelegenheid. Ook lopen zorgprofessionals aan tegen het dilemma hun patiënten, cliënten of bewoners te willen beschermen, maar hen daardoor ook te beperken in hun seksuele vrijheid en ontwikkeling. Ook zijn er financiële beperkingen. Zo zijn er voor transzorg zeer lange wachttijden en verwijzingen naar de seksuoloog en seksverzorging worden niet vergoed, aldus Rutgers.

Toegankelijkheid

Rutgers adviseert om te investeren in het gesprek over seksualiteit en een positieve benadering hierin. De toegankelijkheid van specialistische zorg moet ook verbeterd worden en zorgorganisaties zouden een visie op seksualiteit moeten formuleren en uitdragen. Dit geldt met name voor grotere zorgorganisaties zoals in de jeugdhulp of de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking.