Het laatste zorgnieuws, eerst
Europa heeft zeker een achterstand in de ontwikkeling van AI-software ten opzichte van China en de VS. Maar laten we die achterstand gebruiken om onze AI trajecten te baseren op betrouwbare data en het weglaten van manipulerende algoritmen.
Lees verder
De belofte van commerciële zorg was aanlokkelijk: meer concurrentie, hogere efficiëntie en snellere innovatie. Echter, commerciële aanbieders kiezen vooral laagcomplexe, planbare zorg, terwijl de zware, complexe en 24/7-zorg bij de traditionele ‘systeemaanbieders’ blijft.
Lees verder
In het Jeroen Bosch Ziekenhuis loopt een opvallend experiment: IC-verpleegkundigen werken volgens hun chronotype, hun biologische klok. Vroege vogels starten om 4 uur ’s ochtends, avondmensen werken tot 4 uur. Sympathiek idee of risicovol?
Lees verder
In de meeste zorgparagrafen van de politieke partijen is weinig inhoudelijks of vernieuwends te bekennen.
Lees verder Zelfs als alle firewalls perfect werken, blijft één klik genoeg om je patiëntgegevens prijs te geven.
Lees verder
Welke maatregelen kunnen zorgorganisaties nemen om de risico’s van een datalek en de daaruit voortvloeiende hoge kosten te beperken?
Lees verder
De zorgsector heeft te maken met bovengemiddeld hoge kosten voor cybersecurity. Wat maakt juist de zorgorganisaties tot zo’n aantrekkelijk doelwit voor kwaadwillenden?
Lees verder De verkiezingsprogramma’s zijn geschreven, het zorgdebat is gevoerd. En hoewel ik positief verrast ben over de plek die informele zorg in sommige programma’s inneemt, blijft het onderwerp opvallend afwezig in de verkiezingscampagne zelf. Dat is jammer - en zorgelijk.
Lees verder
Met het sluiten van integrale zorg- en welzijnsakkoorden is samenwerking boven concurrentie het leidend beginsel geworden. Bestendig dit ingezette pad, en zet deze ontwikkeling kracht bij.
Lees verder
Veel partijen vinden dat er bezuinigd moet worden op de zorg, zeker nu de uitgaven aan defensie snel oplopen. Het halveren van het eigen risico wordt weer teruggedraaid en nieuwe ontwikkelingen komen niet meer 'automatisch' in het zorgverzekeringspakket.
Lees verder
Het is weer verkiezingstijd. En als er in die tijd aandacht is voor de zorg, buitelen de doemscenario’s over elkaar heen. Er is te weinig geld. Te weinig personeel. De druk op de zorg is te hoog. Zo hoog dat het in de toekomst onhoudbaar zal worden.
Lees verder
Passende zorg, Juiste Zorg op de Juiste Plek, Waardegedreven zorg. Het zijn grote woorden die regelmatig klinken in het zorgdebat. Maar in de dagelijkse praktijk ervaren zowel zorgverleners als cliënten dat beleid en werkelijkheid niet altijd naadloos op elkaar aansluiten.
Lees verder
Voor de derde keer in vijf jaar staan we aan de vooravond van nieuwe Tweede Kamerverkiezingen. En hoewel verkiezingen voor mij altijd een feest zijn –‘het feest van de democratie’ – is dit ook slecht nieuws voor Nederland.
Lees verder
U hebt het vast wel gehoord: er komt een staatscommissie die zich gaat buigen over ‘een toekomstbestendige en weerbare inrichting van het Nederlandse zorgstelsel’.
Lees verder
Investeren in zorgprofessionals is geen abstracte wens, maar een harde noodzaak. Het gaat niet alleen om hun toekomst, maar om de toekomst van ons allemaal.
Lees verder
Er is geen tijd te verliezen! Een gezond Nederland kan niet zonder scherpe en standvastige keuzes van de politiek.
Lees verder
Elke dag zetten duizenden studenten zich vol overgave in op hun stageplek in de zorg. Ze begeleiden, wassen en geven de nodige zorg. Ze troosten én lachen met cliënten, patiënten of bewoners. Ze doen werk dat ertoe doet. Maar wat krijgen ze ervoor terug?
Lees verder
Een veilig Nederland kan niet zonder een sterke economie, zei minister Heinen tijdens Prinsjesdag. Daar voeg ik graag aan toe: een veilig Nederland kan niet zonder een sterke en weerbare zorg.
Lees verder
Als we de zorg toegankelijk en betaalbaar willen houden voor alle Nederlanders, is het noodzakelijk te investeren in een vaste huisarts voor iedereen. De afspraken die we hebben gemaakt in het Aanvullend zorg en welzijnsakkoord gaan hier zeker bij helpen.
Lees verder
Nederland staat op een kantelpunt. De keuzes die we nu maken, bepalen hoe ons leven eruitziet in 2040. En dementie gaat daar een bepalende rol in spelen. Niet straks. Niet over tien jaar. Nu al.
Lees verder
Toen ik de verkiezingsprogramma’s doorspitte, viel me op dat veel politieke partijen ervan doordrongen lijken te zijn dat er scherpe keuzes moeten worden gemaakt als het gaat om de menskracht en middelen in de zorg.
Lees verder
De Nederlandse zorg kraakt in haar voegen. De vraag neemt toe, terwijl het aantal mensen dat in de zorg werkt niet meegroeit. Die druk zal de komende jaren alleen maar toenemen door verdere vergrijzing en door technologische innovaties. Gezondheid wordt echter maar beperkt bepaald door medische zorg.
Lees verder
Vraag op straat naar de allereerste associatie bij het woord ggz en tien tegen een is het antwoord ‘wachtlijsten’. Ruim 108.000 mensen wachten op geestelijke gezondheidszorg – en dat zijn alleen nog maar de volwassenen. Als je kinderen en jongeren onder de 18 meetelt gaat het om een nog hoger getal, niemand weet precies hoeveel, want die staan op de afzonderlijke wachtlijsten van de 342 gemeenten.
Lees verder
Twee weken na Prinsjesdag zijn de cijfers doorgerekend en de analyses geschreven. Maar onder het politieke geroezemoes klinkt een ongemakkelijke vraag steeds luider: wie neemt nog écht het voortouw?
Lees verder
Met de vergoeding van enkel een jaarlijkse controle vallen financieel kwetsbare mensen alsnog tussen wal en schip.
Lees verder
Door de groeiende en veranderende zorgvraag zijn er voldoende én verschillende soorten zorgprofessionals nodig, waaronder een breed palet aan artsen.
Lees verder
In het kader van onze publicatie ‘De toekomst van de zorg. Van instituut naar buurt’ sprak ik met Gerie. Haar man Frans was drie maanden eerder verhuisd naar een geclusterde woonvorm voor mensen met dementie. “Het zorghuis”, noemde ze het. Thuis wonen ging niet meer, dus probeerde ze er iets positiefs van te maken. “Nu hebben we twee huizen, is dat niet luxe? We richten het appartement mooi in met onze eigen spulletjes.”
Lees verder
De zorg is niet op. Ze is verkeerd georganiseerd. Misschien is niet het gebrek aan middelen het echte probleem, maar de manier waarop we gewone levensvragen zijn gaan behandelen als zorgvragen. Elk probleem lijkt een loket, indicatie of professional nodig te hebben. Misschien is dát precies waarom we zijn vastgelopen.
Lees verder
Het Aanvullend Zorg- en Welzijnsakkoord (AZWA), dat op 3 juli 2025 werd gepresenteerd, onderstreept wat wij al jaren zien: goed werkgeverschap is essentieel om de zorg toegankelijk en uitvoerbaar te houden.
Lees verder
Tot grote ontzetting van vaccinatie-experts, heeft de Amerikaanse minister van Volksgezondheid – de voor complottheorieën gevoelige Robert F. Kennedy - de mRNA-techniek als niet effectief en als ongewenst betiteld.
Lees verder De arbeidsmarktkrapte in de zorg is een onderwerp dat steeds weer terugkomt in de media. Met de voorspelling dat in de toekomst één op de vier werkenden in de zorg werkzaam moet zijn om aan de groeiende vraag te voldoen, wordt vaak een donker en zorgwekkend toekomstbeeld geschetst.
Lees verder
De zorgsector heeft behoefte aan maatregelen die ervoor kunnen zorgen dat de toenemende zorgvraag in combinatie met personeelstekorten niet leiden tot onoverkomelijke problemen. Het AZWA heeft goede bedoelingen maar een personeelsparagraaf ontbreekt.
Lees verder
Recente ontwikkelingen in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk geven stof tot nadenken. Terwijl onze buurlanden worstelen met privacy, regie en digitale toegang, laat de Nederlandse aanpak zien dat nuchterheid en samenwerking lonen.
Lees verder
Het is weer zover. Er moet aan knoppen worden gedraaid. Maar welke?
Lees verder “80 procent is leven. 20 procent is zorg. Toch richten zorgopleidingen, systemen en maatschappelijke verwachtingen zich vooral op die 20 procent.” Die woorden bleven bij me hangen na een gesprek met een zorgprofessional die al decennialang met hart en ziel werkt aan het menselijker maken van de zorg.
Lees verder “Kunnen we dit niet gewoon zó organiseren dat het soepel loopt?” Die vraag hoor ik regelmatig als het over samenwerking in de zorg gaat. De wens naar grip is begrijpelijk – maar als landelijke kwartiermaker van het Integraal Zorgakkoord (IZA) ben ik ervan overtuigd: hoe meer gedoe, hoe beter.
Lees verder
Hoe kan beleid bijdragen aan effectieve samenwerkingsverbanden? In de afgelopen afleveringen van onze blogreeks hebben we veel focus gelegd op wat samenwerkingsverbanden kunnen doen om hun succeskansen te vergroten. Toch is dat niet alleen aan henzelf. De context waarin ze zich begeven, en in het bijzonder de beleidskeuzes die daarin worden gemaakt, spelen eveneens een belangrijke rol.
Lees verder
Langzamerhand wordt duidelijk wat de invloed is van Trump, Musk en antivaccer en complotdenker Robert F. Kennedy jr.
Lees verder In een recent krantenbericht uit Venlo in De Volkskrant lazen we dat ouderen niet met jongeren in één flat willen wonen. Terwijl dat precies wél de opzet van het project was. Jongeren zouden “omkijken naar ouderen”, ouderen op hun beurt “levenslessen meegeven.” Een sympathieke gedachte, maar het pakte anders uit.
Lees verder In deel 9 van deze reeks ligt de focus op datgene waar we het allemaal voor doen: de effectiviteit van een samenwerkingsverband. Want het klinkt eenvoudig, een effectief samenwerkingsverband, maar wat is dat precies?
Lees verder Een aantal van de factoren, zoals een duidelijk doel, lidmaatschap, vertrouwen, leiderschap en governance zijn dus heel belangrijk in het organiseren van je netwerk. Maar er is ook een belangrijke dimensie waar minder aandacht naartoe gaat: tijd.
Lees verder In samenwerkingsverbanden ontbreekt er een duidelijke hiërarchie: de governancestructuur is complex. Daarom falen veel van die verbanden. Het is dan ook niet gek dat we veelvuldig de vraag krijgen wat de succesformule is voor samenwerken. Aan wie je die vraag ook stelt – van ChatGPT tot gerenommeerde bestuurders – het antwoord is duidelijk: vertrouwen.
Lees verder Een van de verschillen tussen samenwerkingsverbanden en ‘normale’ organisaties - waar bij de tweede, individuen de leden zijn - is dat bij samenwerkingsverbanden organisaties. Daardoor hebben samenwerkingsverbanden geen automatische hiërarchie en kunnen ze ook moeilijker sancties opleggen aan hun leden. Dat maakt het voor samenwerkingsverbanden extra belangrijk om goed na te denken over hoe ze ingericht en ingevuld worden.
Lees verder Na een duidelijke doelstelling kunnen we van start. Maar wie zijn ‘we’ precies? Wie hoort er wel bij het samenwerkingsverband en wie niet?
Lees verder Het wordt hoog tijd dat Europa ook op dit terrein weer zelfvoorzienend wordt.
Lees verder “Efforts and courage are not enough without purpose and direction.” – John F. Kennedy. Toegegeven, de stelling dat purpose belangrijk is in een samenwerkingsverband (wat ons betreft het meest bruikbare Nederlandse synoniem voor purpose-oriented networks), is vrij cliché. Desalniettemin was dat de strekking van onze vorige blog . En wel omdat het daar vaak al misgaat.
Lees verder Onlangs las ik een bericht op LinkedIn waarin mantelzorgers werden omschreven als 'het zorgpersoneel van de toekomst' en 'onzichtbare zorgleveranciers'. De schrijver riep zorgorganisaties op om hen te 'integreren als volwaardige partners' in de zorg.
Lees verder In de afgelopen twee blogs hebben we u overtuigd van het bewust bekwaam organiseren van samenwerking. Althans, dat hopen wij. Maar hoe gaan we om met samenwerking en is het altijd als zodanig te herkennen? In dit derde deel: de terminologie.
Lees verder Wat Daan Westra en Robin Peeters betreft wordt er té veel samengewerkt, en ‘te’ is zelfs van goede dingen niet wenselijk. En we vragen ons nog iets anders af: wat kost dat populaire samenwerken nou eigenlijk? Hoewel we ons zoveel mogelijk baseren op wetenschappelijk bewijs, heeft deze berekening een hoog bierviltjesgehalte. Toch geeft het een voorzichtig inzicht.
Lees verder Samenwerken is naast hét toverwoord van het IZA, GALA en WOZO ook onmisbaar in de moderne manier van organiseren. We leven in een zogenaamde ‘netwerksamenleving’. Is dit devies wel zo verstandig? Daan Westra en Robin Peeters onderzochten het, en klommen voor Skipr in de pen. Dit is deel één van de blogreeks De hype voorbij.
Lees verder